Osteochondritis dissecans

Wanneer een stukje kraakbeen loslaat in het gewricht

Osteochondritis dissecans, vaak afgekort tot OCD, is een aandoening waarbij een klein stukje bot en kraakbeen in het gewricht losraakt of dreigt los te laten.
Het komt meestal voor in de knie, maar kan ook optreden in de enkel of elleboog.
De aandoening treft vooral jongeren tussen de 10 en 20 jaar die veel sporten en bij wie de groeischijven nog niet volledig gesloten zijn.

Hoewel de naam ingewikkeld klinkt, is het principe eenvoudig: het bot onder het kraakbeen krijgt tijdelijk te weinig bloed.
Daardoor verzwakt het weefsel, en kan een stukje kraakbeen met onderliggend bot losraken van de gewrichtsoppervlakte.
Als dat gebeurt, kan het gewricht pijn, zwelling en zelfs blokkades geven.

Wat betekent de naam osteochondritis dissecans?

De term is opgebouwd uit drie delen:

  • Osteo = bot
  • Chondritis = ontsteking van het kraakbeen
  • Dissecans = losraken

Het gaat dus om een plaatselijke aantasting van bot en kraakbeen die samen één geheel vormen.
De aandoening is geen echte ontsteking in de zin van infectie, maar een reactie op verminderde doorbloeding en herhaalde microtrauma’s.

Wie krijgt het en waarom?

OCD komt vooral voor bij jonge, actieve sporters tussen de 10 en 20 jaar.
De meest getroffen groep zijn jongens in de groeifase, maar ook meisjes kunnen het krijgen.
De knie is verreweg het vaakst aangedaan, meestal aan de binnenzijde van het dijbeen (de mediale femurcondyl).

De precieze oorzaak is nog niet volledig opgehelderd, maar men denkt aan een combinatie van:

  • herhaalde microtrauma’s door springen, draaien of hardlopen
  • tijdelijke verminderde bloedtoevoer naar een stukje bot
  • genetische aanleg
  • snelle groei en belasting tegelijk

In sommige gevallen speelt ook anatomie een rol, zoals een afwijkende stand van het been of een slechte uitlijning van de knieschijf.

Hoe herken je osteochondritis dissecans?

De klachten ontwikkelen zich meestal geleidelijk.
In het begin zijn ze vaag: een zeurende pijn na inspanning of stijfheid na sporten.
Later kunnen specifieke signalen optreden, zoals:

  • pijn diep in de knie, vooral bij lopen of traplopen
  • zwelling of vocht in het gewricht
  • blokkeren of “haken” van de knie
  • een gevoel dat er iets loszit in de knie
  • tijdelijk wegzakken van het been bij belasting

Bij jongeren met open groeischijven kan de aandoening nog spontaan genezen als de belasting wordt aangepast.
Bij volwassenen of gevorderde vormen is het herstel trager.

Wat gebeurt er in het gewricht?

Het probleem begint in het bot onder het kraakbeen (het subchondrale bot).
Door verminderde doorbloeding sterven sommige botcellen af, waardoor het weefsel zijn stevigheid verliest.
Het bovenliggende kraakbeen verliest daardoor zijn houvast.
In het beginstadium blijft het fragment nog vastzitten, maar in latere stadia kan het geheel loskomen en vrij in het gewricht terechtkomen.

Dat losgeraakte stukje heet een gewrichtsmuis (of “loose body”) en kan het gewricht tijdelijk blokkeren.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De diagnose wordt gesteld op basis van het klachtenbeeld en beeldvorming.
De arts of therapeut let bij onderzoek op pijn bij diepe buiging, lokale drukpijn en stijfheid.

Beeldvormende onderzoeken helpen de ernst en het stadium te bepalen:

  • Röntgenfoto: toont vaak al een verdacht gebiedje met een schaduw of afscheiding in het bot.
  • MRI-scan: is de beste methode om te zien of het fragment nog vastzit of losraakt.
    MRI kan ook de doorbloeding en kwaliteit van het kraakbeen laten zien.
  • CT-scan: wordt soms gebruikt om de exacte vorm van het botdefect te beoordelen.

De aandoening wordt meestal ingedeeld in vier stadia, van beginnende verzachting tot volledig losgelaten fragment.

Behandeling: rust, revalidatie en herstel

De behandeling hangt af van de leeftijd, het stadium en de grootte van het defect.
Bij jongeren met een beginnende vorm is een conservatieve aanpak vaak succesvol.
Bij volwassenen of gevorderde vormen kan soms een chirurgische ingreep nodig zijn.

  1. Rust en ontlasting
    In de eerste fase is rust essentieel om het weefsel kans te geven op herstel.
    Sporten met schokbelasting, springen en draaien worden tijdelijk gestopt.
    Wandelen, fietsen of zwemmen kan vaak wel, mits pijnvrij.
  2. Oefentherapie
    Zodra de pijn afneemt, start gecontroleerde oefentherapie gericht op het verbeteren van de spierbalans rond de knie.
    Sterke bovenbeenspieren verminderen de druk op het aangedane gebied.
    De fysiotherapeut begeleidt dit proces stap voor stap.
  3. Beeldgestuurde controle
    Met MRI of röntgen wordt gecontroleerd of het bot herstelt en of het fragment stevig blijft.
    Bij genezing vormt het lichaam nieuw bot en groeit het gebied weer vast.
  4. Operatie (indien nodig)
    Wanneer het fragment losraakt of het herstel stagneert, kan een chirurgische ingreep nodig zijn.
    De arts kan het fragment vastzetten met kleine schroefjes of pinnen, of het defect opvullen met bot en kraakbeen.

Na een operatie volgt een revalidatieperiode van drie tot zes maanden.

Chiropractie en fysiotherapie bij OCD

Bij MoveWell zien we osteochondritis dissecans niet alleen als een lokaal knieprobleem, maar als onderdeel van een groter bewegingspatroon.
De chiropractor richt zich op de mobiliteit van de heup, enkel en wervelkolom, zodat de knie niet overbelast raakt.
De fysiotherapeut werkt aan spierkracht, stabiliteit en looptechniek.

Door samen te kijken naar de hele bewegingsketen wordt het gewricht niet alleen beter, maar ook beter beschermd tegen herhaling.
Een soepele heup en stabiele romp verminderen de belasting op het kniegewricht aanzienlijk.

Leefstijl en herstel

Het herstel van kraakbeen vraagt om geduld.
Kraakbeen groeit langzaam en is gevoelig voor herhaalde belasting.
Goede voeding, voldoende slaap en het vermijden van ontstekingsbevorderende factoren (zoals roken of veel suiker) ondersteunen het proces.

Voedingsstoffen zoals omega-3 vetzuren, collageen en vitamine C spelen een rol bij de vorming van bindweefsel en herstel van kraakbeen.

Daarnaast helpt gecontroleerde beweging de doorbloeding en de aanmaak van nieuwe cellen.

Preventie

Hoewel OCD niet altijd te voorkomen is, verklein je het risico door:

  • een goede balans tussen training en rust
  • sterke en soepele spieren rond knie en heup
  • goede schoeisel en demping
  • vermijden van herhaalde sprongen of schokken zonder herstel

Sporters in de groeifase moeten alert zijn op kniepijn die langer dan een paar dagen aanhoudt.

Welke specialisten kunnen u met bij acute of chronische pijn helpen?

Jarco Schol

Chiropractor

Tijn Kooren

Chiropractor

Desiree Griesel

Chiropractor

Sten Hofstad

Chiropractor

Conclusie

Osteochondritis dissecans is een goed behandelbare aandoening, mits tijdig herkend.
Het is geen sportblessure die je kunt negeren, maar ook geen reden voor paniek.
Met rust, gerichte oefentherapie en begeleiding kan het gewricht volledig herstellen.

Bij MoveWell combineren we chiropractie, fysiotherapie en leefstijladvies om het herstel te versnellen en herhaling te voorkomen.
Herstel vraagt tijd, maar kennis en gerichte begeleiding maken het verschil.

Wilt u een afspraak maken bij MoveWell Chiropractie Hilversum?

Veelgestelde vragen (FAQ)

  1. Kan osteochondritis dissecans vanzelf genezen?
    Ja, vooral bij jongeren met open groeischijven. Rust en begeleiding zijn dan vaak voldoende.
  2. Hoe weet ik of het loszit?
    Een MRI laat zien of het fragment nog vastzit. Bij blokkeren of ‘klikken’ van de knie is er vaak sprake van loslating.
  3. Mag ik blijven sporten?
    Zolang het pijnvrij is en zonder schokbelasting. Sporten met sprongen of draaien worden tijdelijk afgeraden.
  4. Hoe lang duurt herstel?
    Tussen 3 en 12 maanden, afhankelijk van leeftijd, stadium en therapietrouw.
  5. Kan chiropractie helpen bij OCD?
    Ja. Chiropractie verbetert de biomechanica van heup, enkel en wervelkolom, waardoor de knie minder belast wordt.
  6. Komen klachten later terug?
    Zelden, mits de beweegpatronen goed zijn hersteld en de belasting geleidelijk wordt opgebouwd.