Wanneer het lichaam een bedreiging herkent, trapt het gas in. De hartslag stijgt, de ademhaling versnelt en het zenuwstelsel schakelt naar een stand waarin actie centraal staat. Evolutionair gezien is dat nuttig. Het stelt ons in staat om te reageren op gevaar. In de moderne wereld ziet gevaar er vaak anders uit. Het gaat om deadlines, zorgen, drukte of langdurige mentale belasting. Het lichaam reageert echter nog steeds op dezelfde manier.
Sympathische activatie
Dit deel van het zenuwstelsel zorgt voor waakzaamheid. De bloeddruk stijgt, spieren spannen aan en het brein staat in hyperfocus. Op korte termijn helpt dat ons functioneren.
Parasympathische rem
Dit systeem zorgt juist voor herstel, rust, vertering en slaap. Wanneer stress te lang aanhoudt krijgt deze rem onvoldoende ruimte.
Hormonale reactie
Bij langdurige activatie worden stresshormonen geproduceerd zoals cortisol en adrenaline. Deze hormonen houden het lichaam alert, maar bij hoge en langdurige spiegels vertragen ze herstel.
Wanneer dit systeem uit balans raakt, wordt het lichaam gevoeliger voor pijn. Het zenuwstelsel blijft als het ware aan staan, ook wanneer dat niet meer nodig is.





