Pijn begint meestal met nociceptie – het detecteren van prikkels die potentieel schadelijk zijn.
Sensoren in huid, spieren, gewrichten en organen sturen elektrische impulsen naar het ruggenmerg.
Daar worden ze beoordeeld, gefilterd en eventueel doorgestuurd naar de hersenen.
Eenmaal in de hersenen worden meerdere gebieden actief:
- De somatosensorische schors bepaalt waar de pijn vandaan komt.
- De insula registreert hoe het voelt.
- De anterior cingulate cortex (ACC) beoordeelt hoe belangrijk de pijn is.
- De prefrontale cortex probeert te begrijpen waarom de pijn er is en wat ermee te doen.
Pijn is dus geen directe afspiegeling van weefselschade, maar het resultaat van een brede interpretatie waarin ook emoties, herinneringen en verwachtingen meespelen.





